(α) Συζητήστε με τα παιδιά σας για τον ιό. Εξηγήστε τους και απαντήστε στις ερωτήσεις του. Παράλληλα προστατεύστε τα από τον όγκο της πληροφόρησης και προσπαθήστε σε ιδιωτικές τηλεφωνικές σας συζητήσεις σας να μην ακούν όγκο πληροφοριών που σχετίζονται με θάνατο. Αν ωστόσο θέσουν ερωτήσεις σε σχέση με αυτό απαντήστε ειλικρινά.
(β) Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα συναισθήματά μας συνεπώς, προσπαθήστε να διαχειριστείτε τα δικά σας. Απομονωθείτε, παίρνοντας χρόνο, ώστε να διαχειριστείτε την αγωνία σας και το άγχος σας και μετά συναναστραφείτε με το παιδί σας. Δεν είναι αρνητικό να έχετε χρόνο απομόνωσης ώστε να μπορείτε να ανταποκριθείτε στις ανάγκες της καθημερινότητας, να είστε καθησυχαστικοί και ήρεμοι.
(γ) Μπορεί τα σχολεία να έκλεισαν και το πρόγραμμα να παίρνει άλλη μορφή, ωστόσο είναι αναγκαίο να υπάρχει μία ρουτίνα στην καθημερινότητα του παιδιού. Φτιάξτε ένα πρόγραμμα με σταθερή ώρα που ξεκινάει την ημέρα του και την τελειώνει. Παράλληλα δώστε του υποχρεώσεις τόσο μαθησιακές όσο και υποχρεώσεις καθημερινότητας σπιτιού. Μέσα στη μέρα βάλτε και ώρα που θα περνάτε μαζί με τα παιδιά σας και θα κάνετε μαζί δημιουργικά πράγματα. Χρησιμοποιείστε τα ηλεκτρονικά μέσα (tablet, play-station κτλ.) ως μέσο χαλάρωσης με περιορισμένη χρονική διάρκεια. Αν βιώσουν το χρόνο σαν διακοπές η μετάβαση στην καθημερινότητα αργότερα θα γίνει πιο δύσκολη.
(δ) Διατηρείστε τις κοινωνικές επαφές μέσα από τα ηλεκτρονικά μέσα. Για τα παιδιά ένα μεγάλο μέρος της ψυχικής του ηρεμίας προέρχεται από τις επαφές τους με τους συνομηλίκους τους και τις ευρύτερες κοινωνικές σχέσεις.
Καλό είναι να μην ξεχνάς:
«Ο άνθρωπος έχει πιο πολύ έλεγχο μιας κατάστασης που την φοβάται και περισσότερη δύναμη απ’ όσο νομίζει».
